ZİLELİ KADIN AKŞENER'E AĞLAYARAK DERT YANDI

Meral Akşener, Tokat ziyaretine Zile ilçesinden başladı. Zile ziyareti sırasında bir kadın, Akşener’e derdini ağlayarak anlattı. Kadın, “Benim 3 tane çocuğum var. Üniversite mezunu kocamın parmakları yok, kaza geçirdi, işsiz. Üç çocuğum da atanamadı, iş yok. Biri bankacılık, biri gıda mühendisliği, biri sağlık okudu; üçü de işsiz. Benim zoruma gidiyor” dedi.

“HERKES YURT DIŞINA KAÇIYOR, BİZ GİDEMİYORUZ”

Zile’de Akşener’i gören bir genç, “Herkes yurtdışına kaçıyor, biz fakir ailelerin çocuğu olduğumuz için gidemiyoruz. 22 yaşındayım. Artık yatamıyoruz, ‘ne yapacağız’ diye. Çalışıyorum, bazı yerlerden paramı alamıyorum” diye konuştu. Başka bir genç de “KYK başımıza bela. Üniversite mezunuyum iş arıyorum, her türlü şartta da çalışmaya hazırım. Gazi Makine Mühendisliği mezunuyum. Çiftçi çocuğuyum” dedi. Bir genç de “İnsanlar yurt dışına gidiyorlar, biz fakir ailelerin çocukları kalıyoruz. Gelecek kaygımız çok yüksek artık, uyuyamıyoruz bile” diye konuştu. 

Akşener’in ziyaret ettiği eczanede şu diyalog yaşandı:

Akşener: Esnaf geziyorum, dükkanlarda iktidarı yermiyorum, kendi partimi övmüyorum. Sizle de ilgili inanılmaz şeyler öğrendim, eczanelerin veresiye defteri olduğunu gördüm, sizde de var mı?

Eczacı: Var.

Akşener: İşler nasıl? Vatandaş açısından, alım gücü nasıl?

Eczacı: İlacı almak zorundalar ama alım gücü bayağı düştü. Fakirimiz çoğaldı. İyiye gideceğine daha da kötüye gidiyor.

“GECE 02:00'YE KADAR DOLARIN YÜKSELİŞİNİ İZLEDİM'

Akşener, Zile ilçesinin ardından Turhal ilçesini ziyaret etti. Akşener’in girdiği gözlükçüdeki bir müşteri, gözyaşlarını tutamayarak, “İki ay önce annem öldü, onun acısını bile yaşayamıyorum. 46 yaşındaki kardeşim işsiz, annemin maaşıyla geçiniyordu, şimdi ortada kaldı. Yeğenlerime, onlara ben yardım ediyorum. Ben memur emeklisiyim, eşim de emekli. Bir kızımı anca okutabildim” diye dert yandı.

Akşener’i gören üniversite öğrencilerinden biri, “Gençler olarak ülkeden ümitsiziz, gelecek kaygısı var. Üniversite okuyoruz, iş bulacak mıyız o sorun. Dün gece ben 2’ye kadar doların yükselişini izledim, en son 9,18 oldu. İnternette bir şey sipariş edeceğim, 100 lira; yarın 150 lira oluyor. Ülkede hayalimiz Avrupa’ya gitmek. 1-2 ay çalıştığım parayla kendime bir şey alamıyorum; ama Avrupa’daki insanlar araba, en son model telefon alıyor. Bizim eğlenmemiz, sosyalleşmemiz lazım. Paramız yok. Sinema olmuş 40-50 lira, tiyatro olmuş en arkadan 150 lira, nasıl gidelim. Annem ev temizliğine gidiyor. Üç kardeşiz, üçümüzü okuttu annem. Mersin’de çalıştım, üniversite için o parayı kullanıyorum. Mersin’de inşaatlarda falan çalıştım” dedi.

“ELLERİME BAKIN. TARLADA ÇALIŞIYORUM”

Başka bir üniversite öğrencisi, “Üniversite okuyorum, ellerime bakın. Hatay’da tarlada çalışıyorum” derken gözyaşlarını tutamadı. Bir lise öğrencisi de “Günlük yol param 6-7 lirayı buluyor. Günde 20 lira alsam 10 lira kalıyor. Bizim babalarımızın maaşı belli, asgari ücret. Yabancı ülkelerin çok güzel ekonomileri var. Fransa'da, İngiltere'de kuyruklar oluşuyormuş, halk mutsuzmuş, nerede mutsuz bizi kandırıyorlar. Hala ‘Ekonomi iyi’ diyorlar. Tabletim yok, telefonum da yok” sözleriyle dert yandı.

anka