Cem Karaca’nın 1970’li yıllarda unutulmaz eserlerinden birisidir, ‘Parka’. Parka, bir anlamda yoksulluğun sembolüdür. Paltoya para yetmediği için tercih edilen kışlık giysidir. Bu parça, o yıllarda devrimci gençlerde moda olan parka giymek davranışı üzerinden hüzünlü bir öyküyü anlatır ve çok büyük bir beğeni toplayarak, devrimci gençliğin sembol parçalarından birisi haline gelir.
İşte bu ‘Parka’ parçasının bir yerinde sözler şöyledir:
"Baba eski tornacı, gözünü çapak almış
Dede bir bacağını Sakarya'da bırakmış
Ananın gözü yaşlı, umut ona bağlamış"
Bu ‘Parka’ parçasına tekrar döneceğiz. Şimdi esas konumuza dönelim.
Dün itibarı ile CHP Antalya’da, İbradı hariç bütün ilçeler seçimlerini tamamladı. İlçe yönetimlerinin ve 600 il delegesinin 595’i belli oldu. İlçe yönetimlerinde, bir iki ilçe hariç aman aman bir değişiklik yaşanmadı. 2023 kongresinde, yönetim olarak kurulan yapı önemli ölçüde kendisini korudu.
Ancak, özellikle merkez ve bazı büyük ilçelerde delegeler bazında farklı durumlar ortaya çıktı.
2024 yerel seçimlerinden beri bir noktanın altını çiziyorum. Artık Antalya’da irili ufaklı 16 derebeyi var diye. Çünkü, önceden belediyesi olmayan ilçe örgütleri, merkezdeki bir belediyenin, ki çoğunlukla Muratpaşa ve Büyükşehir Belediyesinin etki alanında kalıyorlardı. Bu durum büyük ölçüde kırıldı.
Artık her ilçede CHP belediyesinin olmasının etkilerini belki ilçe yönetimlerinde değil ama il delege listelerinde rahatlıkla görebiliyoruz. Alanya, Serik gibi ilçeler geçmişe göre çok daha rahat ve bağımsız konuma geldiler.
İlçelerin delege dağılımlarının analizini önümüzdeki günlerde daha rahat yapabileceğiz. Şu anda her şey daha çok sıcak ve bu sıcaklı içerisinde yapılacak analizler hatalı, en iyimser olasılıkla da eksik kalacaktır.
Bugün bunun yerine, yarın sabahtan itibaren sahaya çıkacak ve delegelerden aday olabilmek için imza alacak adayların pozisyonlarına bakalım.
Şu anda Antalya’da herkes gözünü Ankara’ya dikmiş durumda. Adayların Altan Ayaz hariç tamamı, Ankara’dan gelecek olan icazeti bekler konumda. Ankara’nın kendilerini açıklamasını, bu olmasa bile yereldeki temsilcileri (!), onlar kimlerse artık, işaret etmelerini bekliyorlar.
Bu işin en özlü anlatımı şu:
Kaderlerini delegelerin iradesine değil, Ankara’nın icazetine bağlamış durumdalar. Delegelerin, neden kendilerini seçmelerini istediklerini anlatmak yerine, Ankara baskısı ile oy vermelerini istiyorlar. İmza için kapısını çalacakları delegelerin, “Ankara beni istiyor. Genel Merkez iradesinin üzerinde güç olmaz” baskısı ile çayını içmeye çalışacaklar.
Hatta bazı adaylar, bu konuda ciddi mesafe kat etmiş durumdalar. Ankara’da kendi referansı olduğunu iddia ettikleri isimleri zikretmeye başladılar.
Bu durumda şu soru gündeme geliyor:
18 Ekim’de sandığa yansıyacak irade delegenin iradesi mi olacak, Ankara iradesi mi?
Ankara iradesi olacaksa, o zaman bu kadar tantanaya ne gerek var? Ankara atama yapsın, olsun bitsin bu iş.
Aynı Cem Karaca’nın ‘Parka’ parçasında olduğu gibi; “Ananın gözü yaşlı, umudu ona bağlamış”
CHP İl Başkanı aday adayları da gözü yaşlı, umudu Ankara’ya bağlamışlar.
Ama bu parçanın bir de devamı var.
Dedim ya, hüzünlü bir parçadır. Öykü sonrasında şöyle devam eder.
“Dedenin üç aylıktan alınmıştı o parka
Kirli yeşil bir renkte eskiceneydi parka
Üst cebi sökülmüştü, kullanılmıştı parka
Bir sabah onun sırtında çıktı gitti o parka”
Ananın gözü yaşlı umudunu bağladığı parka, aday adaylarının bir bakarsın, bir sabah sırtından çıkmış gitmiş.
Not: Cem Karaca'nın bu ikonik parçasını Youtube üzerinden bulup dinleyebilirsiniz ve mutlaka dinlemenizi öneririm. Özellikle CHP İl Başkan Aday Adaylarına!
