Gazetecilik: Topluma yol gösterme, farkındalık yaratma birçok alanda sorunların çözümünde öncü olma, liyakati, yeterliliği, erdemli olmayı öne çıkararak demokratik toplum yaratma ilkesine hizmet eden pozitif dışsallık yaratan seçkin mesleklerden biridir.
Kamusal bir sorumluluk dahilin de anayasal ayrımcılığa tabi tutulmuştur. Basın hürdür sansür edilemez hükmü nerdeyse bütün demokratik toplumlar içselleştirerek kabul etmiştir
Halklarını kullanıp sosyal sorumluluklarını yerine getiren medya ve çalışanları pozitif bir dışsallık yaratır. Burada ki pozitif dışsallık toplumu eğitme, düşünen sorgulayan bilinçli nesiller yetiştirilmesinde ki öncü rolüdür.
Etik ilkelere, yasalara uygun çalışma prensibiyle hareket eden medya ve çalışanları hem güvenilirliğini hem de değerlerini maksimize eder. Doğruluk, dürüstlük, objektiflik, olayları gizlememek, haberin doğruluğunu araştırıp öyle yazmak, söylentileri haber olarak vermemek, ahlak dışı yolarla özel menfaat temin etmemek.
Özel hayata saygı duymak, yazılmamak şartıyla verilen haberin yazılmaması, kamu çıkarlarına saygılı olmak, toplum ve insanların sömürülmesine karşı çıkmak, şiddet olaylarını kışkırtmamak.
Irklara, dillere, dinlere, ideolojilere etnik topluluklara ve kültürlere saygılı olmak, Basının demokratik işlevleri arasında devletin sivil toplum tarafından etkin şekilde denetlenmesi iktidarın sınırlandırılması,
Siyasal katılımın arttırılması hoşgörü ortamının sağlanmasına Medya çalışanları patron veli nimetimizdir yerine müşteri velinimetimizdir deyip arkasına okuyucu kitlesini, sendikaları, üniversiteleri kısaca sivil toplum örgütlerini değişim ve gelişim sürecine kanalize edebilirse!!!
Kendi bağımsızlığını, gazeteci mesleğinin onurunu kurtarmakla kalmaz gelecek nesillere işleyen yerleşmiş demokratik bir düzeni hediye etmiş olur.
İşte o vakit;
Gazeteciler bindikleri geminin türküsünü söylemez.
Hangi türkünden keyif alıyorsa o türküyü söyler.
Medyanın doğal akışından rahatsız olan erkler medyayı kendi kontrollerinde güdümlü toplumsal mühendislik aracı olarak kullanmayı amaç edindiler. Kendileri gibi düşünmeyen yazarları issiz bırakmakla itibarsızlaştırma, acık ya da dolaylı tehdit ve telkinlerle hatta dövülmesi gereken hainler olarak hedef gösterdiler. Ülkemizde ki gazeteciliğinin ağırlık ortalaması iktidarlara, güç odaklarına ve sermaye lehine rıza üretmeyi görev saydı.
Olgu yerine algıyı gerçeklik yerine hayalperestliği öne çıkardılar .
Taraf olmayan bertaraf olur anlayışının egemen olduğu ilkesiz gazetecilik anlayışı sıradanlaştı.
Basın mensupları etik ve ahlaki ilkeleri bildikleri halde haber ve haberci namusunu hiçe sayan icraatları günümüz medyasının en önemli sorunudur.
Bu sorunun ortaya çıkmasında ki en önemli etken gazetecilerin iş güvencesinin olmaması kendini özgür ve güvende hissetmemesidir. Medyanın iktidarlara göre tavır takınması, güç odaklarına göre kendini güncellemesi, yapısal yanlılığın kamunun doğru haber alma hakkına kör kalıp taraftarlarını ve aidiyet duyduklarına hoş gözükecek içerik üretmesi buna benzer birçok sorun sayabiliriz.
Bütün bu nedenler dahilinde,
Gazeteci sıfatına sahip olan kimselerin sipariş üzerine ısmarlama haberler yapması.
Toplumu uyuşturup uyutan belirli odakların hizmetine amade olmasını normal karşılayacak değiliz.
Her mesleğin belirli zorlukları tehditleri ve tehlikeleri vardır.
Mesleği seçerken kendisinde bu kudreti görmeyen o meslekte icracısı olmayacak.
Bir asker çatışma anında ölüm var diye düşman kuvvetine peşinen teslim olmasını nasıl makul kabul etmezsek gazetecinin de etik ilkelerden taviz vermesini kabul edemeyiz.
